european rap(greek rap)

παιδι θαυμα ολα αυτα για το καλο μου(παιδι θαυμα-all these for my own good)
check this song is amazing
http://www.youtube.com/watch?v=byZHfFst5kw

greek lyrics
Είναι οι παλιές οι μέρες
Κανείς δε μπορεί να ξαναζήσει τα παλιά
Αλλά μπορείς να θυμάσαι
Πάμε πίσω
Στο ‘87
Πάμε πίσω στο ’87
και είμαι έτοιμος να φύγω…

Μέσα στην ειρωνεία της τραγικής μου της ζωής
Ποιος ήξερε ποτέ πως θα γινόμουν ποιητής;
Και βλέποντας τα μάτια μου πολλά, τα χρόνια πέρασαν
Δεν είμαι πια δεκαεφτά

Είδα τη μάνα μου να έρχεται το βράδυ, κουρασμένη απ’ τη δουλειά
Μόνη της μεγάλωσε τα τρία της παιδιά
Η λέξη οικογένεια ακόμα με φοβίζει
Είδα τη ζωή από κοντά και τι αξίζει

Ο μπαμπάς ήταν αλλού και είναι μίλια μακριά
Ποτέ δραχμή δεν έστειλε, και η μάνα μου με έντυνε
με ρούχα μεταχειρισμένα απ’ τη γειτονιά
Στο σχολείο με κοιτάγανε, και πίσω μου γελάγανε,
όλοι μαζί μου τα ‘χανε, ακόμα και η ζωή
Οικονομία και στης τουαλέτας το χαρτί
Ήτανε άσχημα, ντρεπόμουν να χτυπάω ξένες πόρτες
Ποτέ μου δεν ξεχνάω καταστάσεις όπως τότες

Ήθελα να βγαίνω έξω
μαζί με το Βαλάντη, κάτω στη πλατεία,
μπάλα για να παίξω. Κι αν χρωστάω κάπου
είναι η γυναίκα εκείνη, που με ‘βγαλε στο κόσμο
και πήρε την ευθύνη, να με κάνει έτσι
Ξέρω η καρδιά της δεν θ’ αντέξει
Να με δει να καταστρέφομαι,
Με τους αληταράδες που συναναστρέφομαι

Κάθομαι και σκέφτομαι και ακόμα απορώ,
Κι αυτό είναι που με έκανε να γράψω κάτω αυτό
Γιατί να υπάρχει θάνατος, γιατί να υπάρχει η ζωή
Γιατί είναι λίγοι οι πλούσιοι και μπόλικοι φτωχοί
Προσωπικά δεν τους μισώ, ούτε δεν τους χωνεύω
Απλά στη ζωή μου εγώ πρέπει να δουλεύω,
ενώ αυτοί τα βρήκαν έτοιμα όλα απ’ το μπαμπά
Και βγαίνουν κάθε βράδυ σπαταλώντας τα λεφτά
Ενώ στην ίδια πόλη σε μια άλλη γειτονιά,
υπάρχουν οικογένειες που ζουν με ψίχουλα,
καταστάσεις γ***τα, ιστορίες τραγικές γράφονται μες της φτωχογειτονιές
απ’ τα ναρκωτικά τα λεφτά μου να τα
κάνω τα πάντα για τη δραχμή, γιατί η δραχμή κάνει τα πάντα

Κι όλα αυτά για το καλό μου
Κι όλα αυτά για το καλό μου
Κι όλα αυτά για το καλό μου


Translation to English
the days are old
Nobody can relive the old
But you remember
Go back
In '87
Come back in '87
I am ready to go ...

Through the tragic irony of my life
Who ever knew how I was becoming a poet?
And seeing my own eyes many, the years passed
I am no longer seventeen

I saw my mother coming in the evening, tired from work
Alone raised her three children
The word family still scares me
I have seen life from near and what is worth

My dad was elsewhere he was miles away
Never sent a penny there, and my mother dressed me
with clothes from the neighborhood
at school looking me and laughing behind me,
everybody against me even life
we have to do economy even at toilet paper
It was ugly, ashamed to hit foreign doors
I never forget situations as when

I wanted to go out
with my bro to the square
to play ball. And if i owe to somebody
is that woman, who brought me in this world
and took the responsibility, to make me like this
I know her heart wont be tolerated
To see me being destroyed
With the roughneck who hobnob

I sit and think and even wonder,
And that's what made me write that down
Why exist death, why exist life
Why are few rich and so many poor,
Personally I do not hate them or do not digest
Just in my life I have to work,
while they found them ready all from dad
And go out every night wasting money
While across town to another neighborhood
there are families living on crumbs
fucking situations, tragic stories written in slums amid
of the drugs my money to
I do everything for the penny, because penny is everuthing

And all these for my own good
And all these for my own good
And all these for my own good